آسیب‌شناسی بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی: تحلیل کمی و کیفی

چکیده
    هدف از انجام این پژوهش شناسایی چالش‏ها و مشکلات بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی و ارائة راهکارهای موجود در این زمینه است. اطلاعات مورد نیاز با روش کمی- کیفی یعنی با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه جمع‌آوری شده است. روایی صوری پرسشنامه را استادان مجرب مرتبط با رشتة کشاورزی تأیید کردند. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ سنجیده شد و 91 درصد به دست آمد. جامعة آماری تحقیق از دو بخش دانشجویان و اعضای هیئت­علمی دانشکدة کشاورزی تشکیل شده‌اند. از جامعة اول پس از تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد 90 دانشجو انتخاب شد. از جامعة دوم نیز 25 نفر انتخاب و نظرهای آن‌ها به صورت کیفی بررسی و تحلیل شد. در تحلیل داده‌های کمی از روش تحلیل عاملی و در تحلیل داده‏های کیفی از روش تکرار موضوعات مشترک در متن (KWIC) استفاده شده است. نتایج نشان داد آسیب‏های بیکاری دانش‌آموختگان کشاورزی را می‌توان در هفت عامل طبقه‌بندی کرد که عبارتند از: آسیب‌های مرتبط با دولت، آسیب‌های مرتبط با بازار کار، آسیب‌های مرتبط با نظام آموزش کشاورزی، آسیب‌های مرتبط با استادان کشاورزی، آسیب‌های مرتبط با نحوة آموزش و یادگیری، آسیب‌های مرتبط با دانشجویان کشاورزی و آسیب‌های مرتبط با نبود اطلاع‌رسانی و مشاورة دانش‌آموختگان کشاورزی. برخی راهکارهای ارائه شده دربارة بهبود اشتغال دانش‌آموختگان عبارتند از: تأکید بر فعالیت‏های عملی و کاربردی کشاورزی، بهبود کیفیت تدریس استادان کشاورزی، تقویت فعالیت‏های مختلف دانشجویی، سرمایه‌گذاری و سیاست‏های حمایتی و تشویقی در بخش کشاورزی و حمایت بازار کار در به­کارگیری دانش‌آموختگان کشاورزی.