بررسی آثار فیزیولوژیک برخی اسانسهای گیاهی در مقایسه با 8-هیدروکسیکوئینولین در گل شاخهبریدة لیزیانتوس (Eustoma grandiflorum L
چکیده
بهمنظور بررسی آثار فیزیولوژیک برخی اسانسهای گیاهی در مقایسه با 8-هیدروکسیکوئینولین در گل بریدة لیزیانتوس (Eustoma grandiflorumL.)، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بود از 8-هیدروکسیکوئینولین، اسانس میخک هندی (Pittosporum undudatum) و اسانس رزماری (Rosmarinus officinalis) در دو غلظت 200 و 300 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز (Zataria multiflora) در دو غلظت 50 و 100 میلیگرم در لیتر که همراه با ساکارز 3درصد استفاده شدند و سه تیمار آبمقطر، اتانول 500 پیپیام و ساکارز 3درصد بهمنزلة تیمارهای شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد 8-هیدروکسیکوئینولین در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بیشترین ماندگاری (4/18 روز) را در مقایسه با تیمارهای شاهد (آبمقطر 3/10، اتانول 8/10 و ساکارز 1/12) داشت. در بین اسانسهای گیاهی، اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر، اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز در سطح 100 میلیگرم در لیتر بهترتیب با میانگین 8/15، 6/15 و 5/15روز اختلاف معناداری را با تیمارهای شاهد داشتند. اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را بر کلروفیل کل داشته است. 8-هیدروکسیکوئینولین و اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بهترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان آنتوسیانین، پروتئین، مالوندیآلدئید و آنزیمها داشتند. با توجه به نتایج حاصله، استفاده از اسانسهای گیاهی به جای ترکیبات شیمیایی میتواند راه مؤثری برای بهبود ماندگاری در گلهای شاخهبریدة لیزیانتوس باشد.
نویسنده : صادق کاظمی، معظم حسن پور اصیل، محمود قاسم نژادبهمنظور بررسی آثار فیزیولوژیک برخی اسانسهای گیاهی در مقایسه با 8-هیدروکسیکوئینولین در گل بریدة لیزیانتوس (Eustoma grandiflorumL.)، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بود از 8-هیدروکسیکوئینولین، اسانس میخک هندی (Pittosporum undudatum) و اسانس رزماری (Rosmarinus officinalis) در دو غلظت 200 و 300 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز (Zataria multiflora) در دو غلظت 50 و 100 میلیگرم در لیتر که همراه با ساکارز 3درصد استفاده شدند و سه تیمار آبمقطر، اتانول 500 پیپیام و ساکارز 3درصد بهمنزلة تیمارهای شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد 8-هیدروکسیکوئینولین در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بیشترین ماندگاری (4/18 روز) را در مقایسه با تیمارهای شاهد (آبمقطر 3/10، اتانول 8/10 و ساکارز 1/12) داشت. در بین اسانسهای گیاهی، اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر، اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز در سطح 100 میلیگرم در لیتر بهترتیب با میانگین 8/15، 6/15 و 5/15روز اختلاف معناداری را با تیمارهای شاهد داشتند. اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را بر کلروفیل کل داشته است. 8-هیدروکسیکوئینولین و اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بهترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان آنتوسیانین، پروتئین، مالوندیآلدئید و آنزیمها داشتند. با توجه به نتایج حاصله، استفاده از اسانسهای گیاهی به جای ترکیبات شیمیایی میتواند راه مؤثری برای بهبود ماندگاری در گلهای شاخهبریدة لیزیانتوس باشد.
تعداد صفحه : 11
مشخصات فایل : 295KB / PDF
قیمت : رایگان