گروه حوزه و دانشگاه: آیتالله دکتر سیدهاشم بطحایی گلپایگانی استاد درس خارج حوزه علمیه قم و استاد دانشگاه تهران که دارای سابقه حضور توامان در حوزه و دانشگاه به قدمت نیم قرن است، به تشریح خاطرهای پرداخت که بر فاصله طولانی حوزه و دانشگاه در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره دارد. به گزارش خبرنگار مهر، سیدهاشم بطحایی گلپایگانی میگوید دوران دانشجویی و طلبگیاش از 50 سال پیش آغاز شده و 40 سال است که در عین ارتباط و تدریس در حوزه علمیه، استاد دانشگاه تهران نیز است. به گفته این استاد حوزه و دانشگاه، استعمار از دیر زمان سعی میکرد دو قطب علمی حوزههای علمیه و دانشگاهها را نه تنها از یکدیگر جدا نگاه دارد بلکه این دو قطب را رویاروی یکدیگر قرار دهد و نسبت به یکدیگر بدبین کند. آیتالله بطحایی گلپایگانی افزود: بدبینی حوزه و دانشگاه نسبت به یکدیگر تا آنجا بود که دانشگاه، حوزه را مرتجع و حوزه نیز دانشگاه را بیسواد و غربزده میخواند. این لطمه بزرگی بود که بر پیکره جامعه ایرانی وارد میشد چراکه هر دو قطب علمی حوزه و دانشگاه از مزایای یکدیگر غافل بودند لذا این دغدغهای برای همه شخصیتهایی بود که در هر دو نهاد حوزه و دانشگاه درگیر بودند. این استاد حوزه و دانشگاه در توصیف فاصله بین حوزه و دانشگاه در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، به تشریح این فاصله در دهه 40 هجری شمسی پرداخت و گفت: همزمان با رحلت حضرت آیتاللهالعظمی بروجردی که مرجعیت فراگیر و جهانشمولی داشت، هیئتی از دانشگاه تهران به عنوان تفقد و عرض تسلیت به قم آمد که این برای همه مایه شگفتی شده بود. یعنی فاصله بین حوزه و دانشگاه چنان بود که وقتی هیئتی از دانشگاه برای عرض تسلیت آمده بود، گویی هیئتی از واتیکان برای عرض تسلیت آمده است. وی افزود: یک نفر از هیئت دانشگاهی در مسجد بر روی پله منبر قرار گرفت و از جمع خواستار شد برای رحلت آیتاللهالعظمی بروجردی یک دقیقه سکوت کنند. این حرکت نشان میداد که این هیئت دانشگاهی چندان به اوضاع و احوال حوزه علمیه آشنا نیستند چراکه مایه شگفت بود که چطور فردی در یک جمع حوزوی میآید و بر طبق رسم و رسوم غربیها خواستار یک دقیقه سکوت به احترام فقدان ایشان میشود. آیتالله دکتر بطحایی گلپایگانی به اقداماتی که همگام با پیروزی انقلاب اسلامی در زمینه وحدت حوزه و دانشگاه صورت گرفته اشاره کرد و گفت: با انقلاب اسلامی و وجود مقدس حضرت امام رضوانالله تعالی علیه که به دانشگاهیان میدان دادند و دانشگاهیان در برنامهریزیها، راهپیماییها و مبارزات با حوزههای علمیه همکاری کردند تا اینکه یک تقاربی بین این دو قطب علمی بوجود آمد. وی افزود: شهید دکتر مفتح نیز که هم در حوزه تحصیل کرده بود و هم در دانشگاه، به این فکر افتاد که یک روز به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه اعلام شود تا یک تقاربی بین حوزه و دانشگاه بوجود آید. ایده وحدت حوزه و دانشگاه بسیار ارزنده بود اما احتیاج به بازنگری در روندها دارد چراکه بازدهی مورد انتظار به دست نیامده است. این استاد حوزه و دانشگاه، تاثیرات متقابل حوزه و دانشگاه بر یکدیگر در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی را تشریح کرد و گفت: حوزه، مدرکگرایی را از دانشگاه گرفت. مدرکگرایی یک آفت است چراکه انگیزه فرد مدرکگرا، کسب دانش نیست بلکه کسب مدرک است یعنی دانش برای کسب مدرک و مدرک هم برای نان و آب ... این یک ظلم به دانش است. بطحایی گلپایگانی با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه باید هم از نظر علمی و هم از نظر اعتقادی موثر باشد، گفت: دین و دانش دو بال است که اگر دانش در کنار دین حقیقی و سالم در فردی تبلور پیدا کند واقعاً بالنده است و طرفش را مانند امام راحل (ره) به عرش میبرد. امروز دین در دانشگاههایمان باید بهتر از این باشد.