پراکنش مکانی جوامع ماکروبنتیک در ارتباط با شرایط محیطی سواحل بینجزر و مدی و زیرجزر و مدی بوشهر
چکیده
پراکنش مکانی جمعیت ماکروبنتوزها در طول سواحل ایرانی خلیج فارس از استان بوشهر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونهها با گرب van Veen از نواحی بینجزر و مدی (0 متر) و زیرجزر و مدی (اعماق 5 و 10 متر) در 16 ایستگاه و 6 ترانسکت شامل 4 بندر (گناوه، بندرگاه، رستمی و عسلویه) و 2 خور (فراکه و شیف) جمعآوری شد. در کل 17 گروه از ماکروبنتوزها در تحقیق حاضر شناسایی شدند بهطوریکه بیشترین اجتماعات غالب بهترتیب متعلق به نرمتنان، کرمهای حلقوی، بندپایان و سایر ماکروبنتوزها بود. میانگین تراکم (فراوانی) ماکروبنتوزها در اثر متقابل عمق × ترانسکت در دامنهای از 450 تا 4380 عدد در متر مربع و میانگین بیوماس (تر) نیز در دامنهای از 9 تا 165 گرم در متر مربع قرار داشت. بالاترین فراوانی و بیوماس ماکروبنتوزها بهترتیب در اعماق 10 متر و بینجزر و مدی مشاهده شد. بهطورکلی تاثیر پارامترهای محیطی مانند عمق آب، ترانسکت، بافت و مواد آلی رسوبات بر شاخصهای بیولوژیک (تراکم و بیوماس) و شاخصهای اکولوژیک (تنوع و غنا) و الگوی پراکنش ساختار ماکروبنتوزها مشخص شد. در نتیجه با افزایش عمق و رسوبات نرم، تراکم بالا و کاهش بیوماس مشاهده شد. همچنین تراکم و بیوماس اختلاف معنیدار (05/0>p و 01/0>p) داشت که میتواند با ترکیبی از فاکتورهای مختلف مانند عمق، ترانسکت، ویژگیهای رسوب، شرایط هیدرودینامیک و آلودگی دریا مرتبط باشد.
نویسنده : اکبر فارسی؛ جعفر سیف آبادی؛ فریدون عوفی پراکنش مکانی جمعیت ماکروبنتوزها در طول سواحل ایرانی خلیج فارس از استان بوشهر مورد مطالعه قرار گرفت. نمونهها با گرب van Veen از نواحی بینجزر و مدی (0 متر) و زیرجزر و مدی (اعماق 5 و 10 متر) در 16 ایستگاه و 6 ترانسکت شامل 4 بندر (گناوه، بندرگاه، رستمی و عسلویه) و 2 خور (فراکه و شیف) جمعآوری شد. در کل 17 گروه از ماکروبنتوزها در تحقیق حاضر شناسایی شدند بهطوریکه بیشترین اجتماعات غالب بهترتیب متعلق به نرمتنان، کرمهای حلقوی، بندپایان و سایر ماکروبنتوزها بود. میانگین تراکم (فراوانی) ماکروبنتوزها در اثر متقابل عمق × ترانسکت در دامنهای از 450 تا 4380 عدد در متر مربع و میانگین بیوماس (تر) نیز در دامنهای از 9 تا 165 گرم در متر مربع قرار داشت. بالاترین فراوانی و بیوماس ماکروبنتوزها بهترتیب در اعماق 10 متر و بینجزر و مدی مشاهده شد. بهطورکلی تاثیر پارامترهای محیطی مانند عمق آب، ترانسکت، بافت و مواد آلی رسوبات بر شاخصهای بیولوژیک (تراکم و بیوماس) و شاخصهای اکولوژیک (تنوع و غنا) و الگوی پراکنش ساختار ماکروبنتوزها مشخص شد. در نتیجه با افزایش عمق و رسوبات نرم، تراکم بالا و کاهش بیوماس مشاهده شد. همچنین تراکم و بیوماس اختلاف معنیدار (05/0>p و 01/0>p) داشت که میتواند با ترکیبی از فاکتورهای مختلف مانند عمق، ترانسکت، ویژگیهای رسوب، شرایط هیدرودینامیک و آلودگی دریا مرتبط باشد.
تعداد صفحه : 12
مشخصات فایل : 617KB / PDF
قیمت : رایگان