وراثتپذیری عملکرد و صفات مرتبط با تولید در ژنوتیپهای بروم گراسنرم (Bromus inermis)
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی توان تولید، تخمین میزان تنوع، تعیین شباهت بین ژنوتیپهای گزینش شده بروم گراس نرم (Bromus inermis) از طریق ارزیابیهای کلنی صورت گرفت. بدین منظور ژنوتیپها به صورت کلنهای تکرار شده طی دو سال (84 و 85) در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بر اساس خصوصیات مورفولوژیک، فنولوژیک و زراعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی بین ژنوتیپهای مورد مطالعه وجود دارد که میتواند انتخاب برای اهداف مختلف در این ژرمپلاسم را سودمند سازد. برآورد ضرایب تنوع ژنتیکی در هر سال آزمایش نشان داد که حداقل میزان تنوع مربوط به روز تا گردهافشانی، ارتفاع بوته، قطر یقه و طول پدانکل میباشد. عملکرد علوفه و عملکرد بذر از حداکثر میزان تنوع ژنتیکی برخوردار بودند. بیشترین میزان وراثتپذیری مربوط به صفات روز تا خوشه دهی و گرده افشانی و کمترین آن برای قطر یقه چین اول به دست آمد. تجزیه خوشهای بر اساس ویژگیهای فنوتیپی، ژنوتیپها را در 3 گروه مجزا گروهبندی کرد که بر مبنای آنها ژنوتیپهای دارای فاصله ژنتیکی بیشتر به منظور استفاده در مطالعات بعدی شناسایی شدند. در نهایت ژنوتیپهای شماره 1، 5، 16، 19 و 23 برای ایجاد واریته ترکیبی توصیه شدند.
نویسنده : رضا محمدی؛ مجتبی خیام نکویی؛ محمد مهدی مجیدی؛ آقافخر میرلوحیاین مطالعه با هدف بررسی توان تولید، تخمین میزان تنوع، تعیین شباهت بین ژنوتیپهای گزینش شده بروم گراس نرم (Bromus inermis) از طریق ارزیابیهای کلنی صورت گرفت. بدین منظور ژنوتیپها به صورت کلنهای تکرار شده طی دو سال (84 و 85) در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بر اساس خصوصیات مورفولوژیک، فنولوژیک و زراعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنوع ژنتیکی زیادی بین ژنوتیپهای مورد مطالعه وجود دارد که میتواند انتخاب برای اهداف مختلف در این ژرمپلاسم را سودمند سازد. برآورد ضرایب تنوع ژنتیکی در هر سال آزمایش نشان داد که حداقل میزان تنوع مربوط به روز تا گردهافشانی، ارتفاع بوته، قطر یقه و طول پدانکل میباشد. عملکرد علوفه و عملکرد بذر از حداکثر میزان تنوع ژنتیکی برخوردار بودند. بیشترین میزان وراثتپذیری مربوط به صفات روز تا خوشه دهی و گرده افشانی و کمترین آن برای قطر یقه چین اول به دست آمد. تجزیه خوشهای بر اساس ویژگیهای فنوتیپی، ژنوتیپها را در 3 گروه مجزا گروهبندی کرد که بر مبنای آنها ژنوتیپهای دارای فاصله ژنتیکی بیشتر به منظور استفاده در مطالعات بعدی شناسایی شدند. در نهایت ژنوتیپهای شماره 1، 5، 16، 19 و 23 برای ایجاد واریته ترکیبی توصیه شدند.
تعداد صفحه : 7
مشخصات فایل : 204KB / PDF
قیمت : رایگان