نقش مؤلفه های مدیریت دانش در پیش بینی مؤلفه های سلامت سازمانی (اداره راه و شهرسازی جنوب استان سیستان و بلوچستان)

     دانش، محور خلق ارزش در سازمان های عصر حاضر است. ذخیره دانشی به عنوان سرمایه استراتژیک هر سازمان، مهمترین مزیت رقابتی سازمان ها به شمار می رود. از طرفی سلامت سازمانی منجر به دوام و بقاء سازمان در محیط خود و ارتقاء سازگاری با آن می گردد. درواقع سلامت سازمانی توانایی سازمان برای رشد و بهبود مداوم است. این پژوهش، با هدف بررسی رابطه بین مدیریت دانش و سلامت سازمانی در اداره راه و شهرسازی جنوب استان سیستان و بلوچستان انجام شد. روش تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از حیث شیوه جمع آوری داده ها توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کل 607 نفر کارکنان اداره راه و شهرسازی جنوب استان سیستان و بلوچستان در سال 1391 بود. نمونه آماری تحقیق بر طبق جدول مورگان که 237 نفر بودند با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق پرسشنامه مدیریت دانش با پایایی 0/83 و سلامت سازمانی با پایایی 0/94 جمع آوری و از طریق آزمون های همبستگی پیرسونی و رگرسیون ساده بویسله نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق بیانگر این بود که مولفه اجتماعی سازی دانش قابلیت پیش بینی مولفه های تاکید علمی، رعایت، ساختاردهی و یگانگی نهادی؛ مولفه ترکیب دانش قابلیت پیش بینی تمامی مولفه های سلامت سازمانی؛ مولفه بیرونی سازی دانش قابلیت پیش بینی تاکید علمی، رعایت، حمایت از منابع و نفوذ مدیر و مولفه های درونی سازی قابلیت پیش بینی روحیه، ساختار دهی، حمایت از منابع، نفوذ مدیر و یگانگی نهادی از زیر مولفه های سلامت سازمانی رادارد. بنابراین زیر مولفه های مدیریت دانش با برخی از زیرمولفه های سلامت سازمانی ارتباط مثبت معنادار و با برخی ارتباط منفی معنادار دارد و با برخی دیگر ارتباط معناداری ندارد.