نقش تئوری پیچیدگی در تحول سازمان ها

     در گذشته تفکر سازمانی به طور عمیقی تحت تاثیر تفکر مکانیکی قرار گرفته بود که معتقد بود جهان مجموعه‌ای از سیستم‌ها و معلول‌های خطی است که برآیند علت‌های خاص هستند. تحت تاثیر این فضای فکری، اولویت رهبران سازمان حفظ وضع موجود بود، اما پیچیدگی و تغییرات روز افزون در محیط‌های سازمانی امروزی، مفاهیم جدیدی از جمله تئوری پیچیدگی، دیدگاه کوانتومی و سازمان یادگیرنده را وارد ادبیات مدیریت و سازمان کرده است. دیدگاه کوانتومی، جهان را به عنوان یک سیستم پویا خودسازمانده و غیرقابل پیش‌بینی توصیف می‌کند. در این دیدگاه سازمان‌ها باید آرایش یادگیرنده داشته باشند. بنابراین در چنین سازمان‌هایی ویژگی‌ها، مهارت‌ها و وظایف رهبران باید متفاوت از نوع سنتی آن باشد تا بتوانند در چنین محیطی ظرفیت یادگیری‌شان را بهبود بخشند و سازمان‌هایشان را توسعه دهند. در این مقاله نقش تئوری پیچیدگی در تحول سازمان‌ها از سنتی به یادگیرنده با توجه به دیدگاه کوانتومی تبیین می‌شود.