مطالعه سازگاری و پایداری عملکرد دانه ژنوتیپ‌های گلرنگ بهاره در شرایط دیم

چکیده
  به منظور بررسی اثر متقابل ژنوتیپ  محیط و تشخیص ژنوتیپ‌های پرمحصول و سازگار ، آزمایشی با استفاده از 17 ژنوتیپ گلرنگ بهاره در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در 9 ایستگاه تحقیقاتی به مدت 4 سال (1382 تا 1385) تحت شرایط دیم اجرا گردید. بر اساس تجزیه مدل امی ، اثر اصلی ژنوتیپ، محیط ، اثر متقابل ژنوتیپ  محیط معنی‌دار شد و شش مؤلفه باقیمانده در مدل امی، 82 درصد از مجموع مربعات اثر متقابل را توجیه نمود. در این تحقیق از آماره‌های پایداری امی (SIPC ، EV ، AMGE ، D و ASV) ، روش رگرسیونی ابرهارت-راسل، واریانس پایداری شوکلا، آماره عملکرد-پایداری (YS) و بای‌پلات ژنوتیپ + اثرمتقابل ژنوتیپ  محیط (GGE) استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از آماره‌های پایداری امی ژنوتیپ‌های G13 ، G8 و G6 پایدارتر و دارای سازگاری عمومی به محیط‌های مورد بررسی بودند. برای آماره عملکرد- پایداری و GGE بای‌پلات با توجه به مقوله سازگاری و عملکرد G15 و G4 به عنوان ژنوتیپ‌های برتر معرفی گردیدند. ژنوتیپ G13 (PI-250536) بر اساس کلیه آماره‌های پایداری بعنوان ژنوتیپ پایدار و پرمحصول شناسایی شد.