مقالات /کشاورزی و منابع طبیعی / مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه‌ای و سنتز نیتروژن میکروبی در گاوهای شیری اواخر دوره شیردهی به اشتراک گذاری در Facebook به اشتراک گذاری در Google+ به اشتراک گذاری در Twitter کتاب هدیه دهید

مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه‌ای و سنتز نیتروژن میکروبی در گاوهای شیری اواخر دوره شیردهی

چکیده
   به منظور مطالعه اثر نیتروژن منبع پپتیدی بر قابلیت هضم مواد مغذی، الگوی تخمیر شکمبه‎ای و سنتز نیتروژن میکروبی از 3 راس گاو شیری چند بار زایش کرده دارای فیستولای دائم شکمبه‎ای با وزن بدن 13 ± 682 کیلوگرم و روزهای شیردهی20±210 روز در قالب طرح چرخشی با سه دوره 21 روزه (14 روز اول آن به منظور دوره عادت‎دهی و 7 روز آخر به منظور جمع‎آوری نمونه‎ها) استفاده گردید. جیره‎های آزمایشی حاوی جیره پایه به همراه سه سطح متفاوت کازئینات سدیم به عنوان منبع پپتیدی (سطوح صفر، 50 و 100 گرم در روز به ترتیب به عنوان جیره‎های 1، 2 و 3) بودند. جیره پایه توسط نرم‎افزار CPM-Dairy متوازن گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که غلظت نیتروژن آمونیاکی و نیتروژن پپتیدی حدود 3 ساعت پس از مصرف خوراک به حداکثر رسید و اثر معنی‎داری بر روی این فراسنجه‎ها با مصرف کازئینات سدیم مشاهده شد (01/0<p). نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی تفاوت معنی‎داری را در اثر مصرف منبع پپتید نشان داد (58/0، 70/0 و 82/0 به ترتیب برای جیره‎های 1، 2 و 3) (05/0<p). میانگین pH مایع شکمبه و کل اسیدهای چرب فرار شکمبه‎ای در میان جیره‎ها تفاوت معنی‎داری نداشت. پروپیونات و بوتیرات مایع شکبمه نیز در بین جیره‎ها تفاوت معنی‎داری نداشتند. ولی استات تولید شده به طور معنی‎داری در جیره سوم بیشتر بود (01/0<p). قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام جیره پایه تحت تأثیر نیتروژ پپتیدی قرار نگرفت. ولی قابلیت هضم فیبر نامحلول در شوینده خنثی (05/0<p)، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی (05/0<p) و بویژه قابلیت هضم همی‌سلولز (01/0<p) جیره پایه با مصرف کازئینات سدیم افزایش یافت. بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، اسیدهای چرب استریفه نشده و گلوکز خون گاوها تفاوت معنی‎داری را نشان نداده و فقط نیتروژن اوره‎ای خون گاوهای تغذیه شده با جیره‎های حاوی کازئینات سدیم افزایش یافت. مقدار ادرار تولیدی روزانه گاوهای آزمایشی با مصرف کازئینات سدیم افزایش پیدا کرد. همچنین دفع آلانتوئین، اسید اوریک و کراتینین در ادرار به طور معنی‎داری افزایش یافت. نیتروژن میکروبی روزانه تولید شده در شکمبه که بر اساس مشتقات پورینی ادرار محاسبه گردید، تفاوت معنی‎داری در بین جیره‎ها داشت (05/0<p). با توجه به نتایج این آزمایش، علیرغم اینکه افزایش نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی با مصرف کازئینات بیشتر باعث بهبود قابلیت هضم الیاف گردید، اما نیتروژن اوره‎ای خون نیز افزایش یافت. بنابراین با توجه به در نظر گرفتن همه صفات، نسبت نیتروژن آمونیاکی به نیتروژن پپتیدی به میزان 70/0 برای گاوهای اواخر شیردهی ..
نویسنده : مهدی کاظمی بن چناری؛ کامران رضایزدی؛ علی نیکخواه؛ حمید کهرام؛ مهدی دهقان بنادکی؛ محمدرضا امامی
تعداد صفحه : 11
مشخصات فایل : 244KB / PDF
قیمت : رایگان