مدیریت دانش و سازمان های آموزشی

     مديريت دانش يعنی فرآيند استفاده خلاق، مؤثر و كارآمد از كليه دانش و اطلاعات در دسترس سازمان به نفع مشتري و در نتيجه به سود خود سازمان و يا به عبارت ديگر فرآيند تبديل دانش ضمنی به دانش كاربردی. به اين ترتيب ملاحظه می شود كه دانش دارای فكری است كه از دارايی های سنتی سرمايه ای مهم تر خواهد بود .برای بدست آوردن توان تبديل دانش به مزيت رقابتی، سازمان ها بايستی محيطی فرهنگی به وجود آورند كه در آن دانش و اطلاعات تسهيم و مديريت شود و مورد استفاده قرار گيرد. دانش يكی از عوامل تأثيرگذار در كسب مزيت های رقابتی و منابع جمعی است. در سال های اخير شاهد ظهور رويكردهای بی شماری در زمينه مديريت دانش بوده ايم. قدرت دانش يك منبع ارزشمند و مهم برای حفظ ميراث ارزشمند، يادگيری موارد نو و تازه، حل مسائل و مشكلات، ايجاد هسته های رقابت و بنيان نهادن موقعيت های جديد برای فرد و سازمان، در حال حاضر و برای آينده است.
    مديريت دانش رويكرد نظام مند خلق، دريافت، سازماندهی، دستيابی و استفاده از دانش و آموخته ها در سازمان است كه در سازمان های آموزشی به بهبود تصميم گيری، انعطاف پذيری بيشتر، كاهش بار كاری، افزايش بهره وری، ايجاد فرصت های جديد كسب و كار، كاهش هزينه و بهبود انگيزه كاركنان كمك می كند. مديريت دانش يكی از ابزارها برای مقابله با مسائل جاری سازمان و موضوع مهمی است، زيرا به مهمترين سرمايه ارزشمند سازمان يعنی سرمايه فكری(Intellectual capital)  مربوط می شود.
     هدف اين مقاله ارائه راهنمايی های مرحله به مرحله برای شناخت دانش و استفاده مؤثر از آن است كه در آن ضمن توضيح و تعريف مديريت دانش و سازمان های آموزشی و بيان الگوی خلق دانش تلاش بر اين بوده تا چگونگی اجرای هرچه بهتر مديريت دانش در سازمان های آموزشی به صورت اجمالی بررسی شود.

نویسنده : ایوب موحد زاده
تعداد صفحه : 13
مشخصات فایل : 208KB / PDF
قیمت : رایگان