سنجش عوامل ساختاری الحاق ایران به WTO در بخش تعاون

   هدف مقاله حاضر، سنجش عوامل ساختاری الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی در بخش تعاون و ارائه مدلی جهت مدیریت بر چالش‌های موجود آن برای ایران به صورت عام و در بخش تعاونی‌های تولیدی استان مازندارن به صورت خاص بوده است. ضمن مروری مستند و مختصر بر ادبیات موضوعی مربوط و تایید خبرگان، عوامل ساختاری و شاخص‌ها و معیارهای ارزیابی ساختار بخش تعاون استخراج گردید. در ادامه از میان جامعه آماری 935 موردی، تعداد 164 شرکت به عنوان نمونه، که 87 شرکت در بخش تعاونی‌های تولیدی کشاورزی و تعداد 77 شرکت در بخش تعاونی‌های تولیدی صنعتی بوده‌اند که به روش تصادفی طبقه‌بندی شده انتخاب، و داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌اوری شده‌اند. آزمون‌های آماری مورد استفاده شامل آزمون‌های دو جمله‌ای و نیز رگرسیون خطی متعامل در قالب مدل‌های معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و Lisrel بوده است، نتیجه پژوهش نشان داده است که شرکت‌های تعاونی تولیدی استان مازندران از لحاظ متغیرهای شناسایی و تاییدشده به وسیله نخبگان، در کلیه عوامل ساختاری (محیط داخلی) از شرایط مطلوبی برای الحاق به سازمان تجارت جهانی برخوردار نیستند. آزمون‌های مدل معادلات ساختاری نتایج پژوهش نیز نشان داده است که از بین عوامل ساختاری، متغیر بازاریابی با 44% در تعاونی‌های صنعتی و متغیر تولید در تعاونی‌های کشاورزی با 32% بیشترین میزان تبیین‌کنندگی را داشته‌اند. این در حالی است که در مجموع، رابطه کلی، یک‌پارچه و تعاملی میان آن‌ها مورد تایید قرار گرفته است که در مقاله حاضر به صورت مدل بومی به منظور سنجش عوامل ساختاری بخش تعاونی ج.ا.ا. (مورد خاص شرکت‌های تعاونی تولیدی) ارائه شده است. در پایان مقاله نیز در قالب جمع‌بندی، بحث، نتیجه‌گیری، پیشنهادهایی چند در رابطه با کاربردهای نتایج مذکور در دنیای واقعی و نیز ادامه و پیگیری پژوهش‌های مشابه در آینده ارائه شده است.