سنجش رابطه هوش هیجانی و سبک های همکاری و مصالحه در سرپرستان بیمارستان میلاد

   موضوع تعارض شغلی در حرفه پرستاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و مدیریت تعارض نیاز به مهارت‌هایی دارد که پایه و اساس احساسی دارند. از این رو پرستاران باید چگونگی مدیریت تعارض را به طور اثربخش فرا بگیرند. هدف از انجام این پژوهش بررسی این موضوع بوده که چه رابطه‌ای بین هوش هیجانی و سبک‌های مدیریت تعارض در بین سرپرستاران بیمارستان میلاد وجود دارد. پژوهش حاضر مطالعه‌ای کمی است که بر روی 55 سرپرستار از بیمارستان میلاد در سال 1388 انجام شد. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه بسته‌پاسخ که بر اساس مقیاس پنج گزینه‌ای لیکرت تنظیم شده بود استفاده گردید. هوش هیجانی توسط پرسش‌نامه «سایبر یا شرینگ» با پایایی 84 درصد و سبک‌های مدیریت تعارض به وسیله پرسش‌نامه «رابینز» با پایایی 81 درصد سنجیده شد. داده‌های به دست آمد از این ابزار توسط روش‌های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که شامل میانگین، آزمون کالموگراف- اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بود. سبک همکاری با میانگین 11/58 و سبک مصالحه با میانگین 11/16 سبک‌های غالب در حل تعارضات بود. بین هوش هیجانی و مدیریت تعارض رابطه مثبتی با سطح معنی‌داری 0/01 وجود داشته. بین خودآگاهی و سبک همکاری با 99 درصد اطمینان رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت و نتایج این تحقیق نشان داد که هوش هیجانی پرستاران در چگونگی مدیریت کردن تعارضات موثر است و پرستاران سبک همکاری و مصالحه را ترجیح می‌دهند. مطالعاتی از این دست می‌تواند در جهت افزایش بهره‌وری نیروی انسانی و در نهایت، سازمان مورد استفاده مدیران قرار گیرد.