سنت، نوسازی و خانواده (تداوم و تغییرات خانواده در اجتماع‌های ایلّی با استفاده از رهیافت روش تحقیق ترکیبی)

چکیده
    طی چند دهه ی اخیر، نهاد خانواده و نظام خویشاوندی متأثر از ورود فرایند و پیامدهای نوسازی، تغییر و تحولاتی ژرف را در دو سطح عینی- ساختاری و ذهنی- معنایی تجربه کرده است. از اینرو، این مقاله به واکاوی فرایند نوسازی و مکانیسم تأثیرگذاری آن بر نهاد خانواده در بستر اجتماع ایلی و درک و تفسیر مردمان آن از اشکال سنتی و مدرن خانواده، ابعاد و عوامل زمینه ساز تغییرات خانواده می پردازد. روش شناسی مورد استفاده، روش تحقیقِ ترکیبیِ هم زمان- زاویه بندی است که شامل دو روش کمّی- کیفی، دو جهت گیری نظری اثباتی- تفسیری، دو نوع داده‌ی کمّی- کیفی و بیش از یک محقق است. نتایج برررسی نشان می دهند که خانواده در بین ایلات مذکور، هم از نظر ساختاری-کارکردی و هم از نظر معنایی- تفسیری در معرض تغییر بوده است. یافته های کمّی مطالعه نشان داد که سه مؤلفه ی نوسازی یعنی شهرنشینی، آموزش مدرن و رسانه?های ارتباطی بر افول ابعاد سنتی خانواده و پیدایش شکل مدرن آن مؤثر بوده اند. یافته های کیفی مطالعه نیز که در قالب یک مدل زمینه ای ارایه شده است ضمن تأیید نتایج بخش کمّی، بیانگر آن است که افراد جامعه ی مورد مطالعه نسبت به منابع این تغییرات و پیامدهای آن به طور بازاندیشانه ای آگاه و از حساسیتی ویژه برخوردارند.