رویکرد چند سطحی و کاربرد آن در نظریه پردازی سازمان

چکیده

    نظریه‌پردازان سازمانی از دیرباز با طرح نظریه‌های کاربردی و نظری به دنبال حل مسائل سازمانی و بسط و توسعه دانش سازمانی هستند. رویکرد متعارف نظریه‌پردازی، پدیده‌های سازمانی را یا در سطح خرد (نظریه‌های رفتاری OB) و یا در سطح کلان (نظریه‌های سازمانی OT) بررسی می‌کند و قادر نیست تاثیر بالا به پایین و پایین به بالای پدیده‌ها را مورد توجه قرار دهد. رویکرد چندسطحی به عنوان یک پارادایم و روش نوظهور قادر است پدیده‌های سازمانی را چندسطحی دیده و همزمان تاثیر پدیده مورد مطالعه را در سطح بالاتر و تاثیر عوامل سطح بالاتر را در پدیده مورد مطالعه تحلیل کند. نظریه‌پردازانی چندسطحی با تعیین نوع ساخت یا ساخت‌های پدیده مورد مطالعه شروع می‌شود و بعد از تعیین نوع رابطه میان ساخت‌ها در قالب مدل چندسطحی، نوبت به تعیین روش نمونه‌گیری و سطح تحلیل می‌رسد. این مقاله از طریق مطالعات اسنادی، روش نظریه‌پردازانی چندسطحی را شناسایی کرده و در قالب یک الگو فرآیندی کاربردی ارائه کرده است. برای تبیین دقیق‌تر این رویکرد، قبل از پرداختن به فرآیند نظریه‌پردازی چندسطحی، چیستی و چرایی آن در قالب مفهوم، مبانی معرفت‌شناسی و اصول نظریه‌پردازی ارائه می‌شود.