خوشنویسی در آغاز عصر صفوی: تحولات،کارکردها، حامیان و هنروران
چکیده: سرآغاز فرمانروایی صفویان - عصر سلطنت اسماعیل و طهماسب - دوره بالندگی هنر خوشنویسی در ایران است. این هنر در این عصر، سه دوره تقریباً برابر را گذراند. نخست دوره گذار و انتقال از سنت های پیشین به ویژه عصر تیموری به صفویان تبریز است؛ دوره دوم که مقارن با نخستین سالهای سلطنت طهماسب و اقبال او به هنر کتابآرایی است، دوره قاعده مند شدن برخی از خطوط به ویژه نستعلیق و کاربرد آن برای نخستین بار در کتابت قرآن است؛ دوره سوم که با توبه طهماسب و کنارهگیری او از هنر همزمان است، اگر چه موجب رکودی آشکار در برخی هنرها شد، اما هنر خوشنویسی از آسیب جدی در امان ماند. خوشنویسی در این دوره دو کاربرد مشخص داشت. نخست، کارکرد هنری؛ دوم: کارکرد اداری. این پژوهش بر آن است تا پس از بیان تحولاتِ هنر خوشنویسی، انواع خطوط و اهمیت هریک از آن ها در نیمه نخست عصر صفوی، نقش حامیان آن را همراه با معرفی برجستهترین خوشنویسان نستعلیق و عوامل مؤثر در پایگاه اجتماعی و معیشتی آنان، بررسی کند. نویسنده : فریبا پات؛ سید احمدرضا خضری؛ مهرانگیز مظاهریتعداد صفحه : 16
مشخصات فایل : 449KB / PDF
قیمت : رایگان