تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران (Rest Q-Sport)

     هدف از پژوهش حاضر، تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. جامعه آماری پژوهش ورزشکاران حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای رشته‌های هندبال و بسکتبال کشور که در سطح کشوری و تیم‌های ملی رده‌های سنی مختلف فعالیت می‌کردند، بودند و از بین آن‌ها 510 ورزشکار به‌طور تصادفی به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه 76 سوالی بهبود استرس برای ورزشکاران (Rest Q- Sport) با نوزده خرده مقیاس (استرس عمومی، استرس احساسی، استرس اجتماعی، کشمکش اقشار، خستگی، کمبود انرژی، مشکلات جسمانی موفقیت، ریکاوری جسمی، تندرستی عمومی، ، کیفیت خواب، استراحت مختل‌شده، خستگی احساسی، آسیب دیدگی، آمادگی جسمانی، مشکلات شخصی، خودکارآمدی و خودگردانی) بود. روش امتیازگذاری به سوالات براساس طیف لیکرت پنج گزینه‌ای (از هرگز=1، تا همیشه=5) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط ده تن از استادان متخصص تربیت‌بدنی تایید شد. روش‌های آماری مورد استفاده، شاخص‌های توصیفی برای توصیف داده‌ها، آلفای کرونباخ برای تعیین پایایی، تحلیل عاملی تاییدی و t تک نمونه‌ای به‌منظور بررسی اختلاف میانگین ها بود. یافته‌های پژوهشی نشان‌دهنده پایایی (0/98=α) برای پرسشنامه بهبود استرس برای ورزشکاران بود. در خصوص اعتبار سازه و براساس میزان روابط و ، تمامی سوالات رابطه معناداری با عامل داشتند. شاخص‌های نسبت x² به df (2/03) و 0/052=RMSEA، 0/97=NFI،  0/93=NNFI، 0/98=IFI، 0/91=RFI، 0/3=GFI هم برازش دل را تایید کردند. همچنین در خصوص روابط عامل‌ها با مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران نتایج نشان داد که تمامی عامل‌ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم بهبود استرس برای ورزشکاران باشند. در نتیجه اعتبار درونی و بیرونی مدل "بهبود استرس برای ورزشکاران" تایید شد.