تحلیلی بر میزان مشارکت زنان در تشکل‌های سیاسی کشور در سال 1385

چکیده 
    احزاب به‌عنوان یک نهاد مدنی در جامعه وظیفه‌ی سهیم‌کردن افراد در قدرت سیاسی کشور را بر عهده دارند، بنابراین می‌توانند در سلامت سیستم توزیع قدرت و جلوگیری از انحصار قدرت در دست گروه یا قشر خاص و در نهایت اصلاح ساختار حکومتی و اداره‌ی کشور بسیار مهم باشند. در این پژوهش میزان مشارکت سیاسی زنان در سطوح مختلف ارکان حزبی کشور را مطالعه می‌کنیم که با استفاده از نظریه‌های بکرک و بارتز در خصوص شیوه‌ی اعمال قدرت سیاسی فاعلان قدرت بر مفعولان قدرت انجام شده است. طبق این تئوری، اعمال قدرت در بعضی از سازمان‌های سیاسی به‌صورت تصمیم‌گیری پنهان و از طریق آرایش صحنه توسط فاعلان قدرت (مردان) بر مفعولان قدرت (زنان) است. طبق این دیدگاه، فاعلان قدرت، منافع (خواست‌ها) مفعولان قدرت را در نظر نمی‌گیرند، بنابراین خواسته‌های مفعولان قدرت اصولاً در نظام سیاسی مطرح نمی‌شود و هنگامی‌که خواسته‌های زنان اهمیتی ندارد پس مشارکت زنان در سطوح عالی حزب نمود پیدا نمی‌کند. روش تحقیق، توصیفی است و اطلاعات از مطالعه‌ی منابع اسنادی گردآوری شده-اند. به این ترتیب که از هر جناح 5 نمونه انتخاب می‌شوند که هم از احزاب سیاسیِ باسابقه و هم از احزاب جدید باشند. با توجه به یافته‌های تحقیق مشخص می‌شود که میزان مشارکت سیاسی زنان در بخش‌های مختلف حزبی، به‌خصوص سطوح عالی احزاب (شورای مرکزی کمیته‌های کلیدی)، به شدت پایین است و بیشتر در نقش‌های ستادی و خدماتی فعالیت می‌کنند.