تحرک اجتماعی بین نسلی زنان در تهران

چکیده
    در پژوهش‏های جامعه‌شناختی انجام شده در ایران به مسأله تحرک اجتماعی زنان کمتر پرداخته شده است. در حالیکه شناخت چگونگی تحرک اجتماعی زنان و میزان این تحرک می‌تواند به برنامه‌ریزی‏ها و سیاستگزاری‏های جامعه کمک نماید. این مقاله به بررسی تحرک اجتماعی بین‏نسلی زنان شهر نشین تهرانی می پردازد. در این مطالعه تحرک اجتماعی بین نسلی دختران (نسل جدید) نسبت به مادرانشان با شاخص‏هایی چون سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، سن ازدواج، منزلت شغلی و تصمیم‌گیری در انتخاب همسر سنجیده شده است. همچنین عوامل مؤثر بر تحرک اجتماعی بین نسلی زنان نیز بررسی شد. نتایج نشان داد که نسل دختران نسبت به نسل مادران و مادربزرگ‏هایشان دارای تحرک اجتماعی صعودی بین نسلی بوده‌اند. مقایسه‌ نمرات شاخص‏های تحرک اجتماعی در هر نسل بیانگر بالاتر بودن نمره‌ تحرک اجتماعی دختران نسبت به مادران و مادران نسبت به نسل پیش از خودشان بوده و در میان عوامل مؤثر در نسل دختران، درآمد والدین مهمترین نقش را در میان سایر متغیرهای مستقل به خود اختصاص داده است در حالیکه در نسل مادران آنها نسبت به مادربزرگ‏ها سن ازدواج مهمترین نقش را ایفا می‌کرد.