تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیرة غذایی در شاخص‌های رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus, 1785)

چکیده
   این مطالعه برای بررسی تأثیرات سطوح مختلف مکمل بتائین در شاخص‌های رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی انجام گرفت. از روز دوازدهم پس از تفریخ (وزن اولیه 06/0±52/1 میلی‌گرم) لاروها به یکی از 6 جیرة فرموله‌شدة غذای آغازین ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (Bio Optimal)، غذای آغازین ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان به همراه مکمل بتائین (Bio Optimal + Betaine) در 5 سطح 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2 درصد تغییر عادت غذایی یافتند و 1 تیمار تا انتهای آزمایش غذای زنده (ناپلی آرتمیا) دریافت کرد. آزمایش 4 هفته (تا 40 روز پس از تفریخ) به طول انجامید. لاروهای تغذیه‌شده با غذای زنده وضعیت بهتری از نظر میانگین وزن نهایی، افزایش وزن، میانگین رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، طول نهایی لارو و شاخص وضعیت نسبت به دیگر تیمارها داشتند (05/0>P). افزودن سطوح مختلف مکمل بتائین به غذای آغازین قزل‌آلای رنگین‌کمان اثر معنی‌داری در شاخص‌های رشد لارو ماهی سوف معمولی نداشت (05/0<P). ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارهای مختلف تفاوتی نداشت (05/0<P) و فقط در مورد ضریب کارآیی تغذیه تیمار غذای زنده وضعیت بهتری را نشان داد (05/0>P). بیشترین میزان بقا و هم‌نوع‌خواری در لاروهای تغذیه‌شده با غذای زنده بود؛ در حالی که، لاروهای تغذیه‌شده با جیره‌های فرموله‌شده (بیواپتیمال و بیواپتیمال + سطوح مختلف مکمل بتائین) تا روز 33 پس از تفریخ زنده ماندند. بر اساس نتایج می‌توان بیان کرد که عادت‌دهی لارو ماهی سوف معمولی به غذاهای مصنوعی نیازمند مطالعات بیشتری است و استفاده از مکمل بتائین در جیرة لارو باید در دورة زمانی مناسب‌تری از لحاظ تکامل فیزیولوژیکی لارو صورت بگیرد.