تأثیر تیمار پوتریسین به روش غوطه‏ وری تحت فشار بر کیفیت پس از برداشت دو رقم انگور (Vitis vinifera

چکیده
    پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره ‏های انبارمانی اجرا شد. میوه‏ های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه ‏وری تحت فشار با محلول‏های پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‏مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی‏ مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت 2 میلی‏ مولار در رقم الحقی به‌ترتیب با میانگین ‏های 28/0 و 56/0 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکر‌شده در هر یک از ارقام پس از پایان دورۀ آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلی‏مولار با میانگین g^-1 CFU 59/3 در رقم ریش‌بابا به ‏طور معنا‏داری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه‏ های تیمار‌نشده کاهش در میزان ترکیبات فنلی‌کل، فعالیت ضداکسیداسیونی، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، شاخص‏های مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن، pH، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به‏ صورت معنا‏داری تحت‌تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.