بررسی میزان جذب آب و ثبات ابعاد راش ایرانی(Fagus Orientalis) اشباعشده با متیلمتاکریلات
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی اثر مونومر حفرهای متیلمتاکریلات بر خواص فیزیکی چوب راش ایرانی انجام شد. نمونههای آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D1037 تهیه و در سیلندر اشباع، به روش بتل، در پنج سطح غلظت0، 40، 60، 80، و 100 درصد، با مونومر متیلمتاکریلات رقیقشده با بنزن، بهعنوان حلال، اشباع شدند. بهمنظور پلیمریزاسیون مونومر، نمونههای اشباعشده در آون، بهمدت 24 ساعت، تحت دمای 90 درجة سانتیگراد و متعاقباَ برای همین زمان، تحت دمای 103 درجة سانتیگراد قرار داده شدند. درصد جذب مونومر، افزایش وزن، تغییرات دانسیته، جذب آب، و کارایی ضدواکشیدگی اندازهگیری شد. درصد جذب مونومر در سطوح 40، 60، 80، و 100 درصد، 6/41، 1/46، 54، و 9/57 درصد اندازهگیری شد. درصد جذب پلیمر( افزایش وزن)، در پایینترین و بالاترین سطح نیز، 3/5 و 22 درصد گزارش شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح جذب پلیمر، آبگریزی و ثبات ابعاد نمونههای تیمارشده افزایش یافت؛ بهطوری که پس از طولانیترین زمان غوطهوری، جذب آب و واکشیدگی حجمی نمونۀ اشباعشده با مونومر 100 درصد، در مقایسه با نمونة شاهد، 3/54 و 5/63 کاهش یافتند. با افزایش جذب مونومر، دانسیتة چوب از g/cm³ 63/0 در نمونة شاهد به g/cm³ 84/0 در بالاترین سطح جذب افزایش یافت. اثر ضدواکشیدگی نمونههای اشباعشده پس از 36 ساعت غوطهوری، در بالاترین سطح تیمار در مقایسه با پایینترین غلظت مونومر، 3/240 درصد برآورد شد.
نویسنده : روژین کاکی؛ مریم قربانی کوکنده این تحقیق با هدف بررسی اثر مونومر حفرهای متیلمتاکریلات بر خواص فیزیکی چوب راش ایرانی انجام شد. نمونههای آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D1037 تهیه و در سیلندر اشباع، به روش بتل، در پنج سطح غلظت0، 40، 60، 80، و 100 درصد، با مونومر متیلمتاکریلات رقیقشده با بنزن، بهعنوان حلال، اشباع شدند. بهمنظور پلیمریزاسیون مونومر، نمونههای اشباعشده در آون، بهمدت 24 ساعت، تحت دمای 90 درجة سانتیگراد و متعاقباَ برای همین زمان، تحت دمای 103 درجة سانتیگراد قرار داده شدند. درصد جذب مونومر، افزایش وزن، تغییرات دانسیته، جذب آب، و کارایی ضدواکشیدگی اندازهگیری شد. درصد جذب مونومر در سطوح 40، 60، 80، و 100 درصد، 6/41، 1/46، 54، و 9/57 درصد اندازهگیری شد. درصد جذب پلیمر( افزایش وزن)، در پایینترین و بالاترین سطح نیز، 3/5 و 22 درصد گزارش شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح جذب پلیمر، آبگریزی و ثبات ابعاد نمونههای تیمارشده افزایش یافت؛ بهطوری که پس از طولانیترین زمان غوطهوری، جذب آب و واکشیدگی حجمی نمونۀ اشباعشده با مونومر 100 درصد، در مقایسه با نمونة شاهد، 3/54 و 5/63 کاهش یافتند. با افزایش جذب مونومر، دانسیتة چوب از g/cm³ 63/0 در نمونة شاهد به g/cm³ 84/0 در بالاترین سطح جذب افزایش یافت. اثر ضدواکشیدگی نمونههای اشباعشده پس از 36 ساعت غوطهوری، در بالاترین سطح تیمار در مقایسه با پایینترین غلظت مونومر، 3/240 درصد برآورد شد.
تعداد صفحه : 10
مشخصات فایل : 394KB / PDF
قیمت : رایگان