بررسی رنگ بری خمیرکاغذ مرکب زداییشدۀ مخلوط کاغذ روزنامه و مجلۀ باطله با پراکسید هیدروژن
چکیده
در این پژوهش، تأثیر مقادیر متفاوت پراکسید هیدروژن و زمان های متفاوت در رنگبری مخلوط خمیرکاغذ مرکب زداییشدۀ کاغذ روزنامه و مجلۀ باطله با پراکسید هیدروژن بررسی شد. مخلوط کاغذهای بازیافتی ابتدا به روش متداول شیمیایی خمیرکاغذسازی شدند و سپس با شناورسازی مرکب زدایی شدند. در ادامه، خمیرکاغذهای مرکب زداییشده (نسبت مخلوط 70 درصد روزنامه و 30 درصد مجله) با پراکسید هیدروژن تحت شرایط فرایندی ثابت با سطوح گوناگون 5/0، 75/0، و 1 درصد پراکسید هیدروژن و زمان های متفاوت 30، 60، و 90 دقیقه رنگبری شدند. خمیرکاغذهای رنگ بریشده با پالایشگر آزمایشگاهی PFI mill تا درجۀ روانی CSF 300 پالایش شدند و سپس از آنها کاغذ دستساز استاندارد (gm-260) ساخته شد. پراکسید باقیماندۀ لیکور رنگبری، COD پساب رنگ بری، و ویژگی های کیفی کاغذ (ویژگی های نوری، فیزیکی، و مکانیکی) مطابق با استانداردهای مربوطه اندازه گیری شدند. نتایج به دستآمده نشان داد که با افزایش زمان رنگ بری، مقدار پراکسید هیدروژن باقیمانده در پساب کاهش یافت، اما با افزایش مصرف پراکسید هیدروژن، تغییرات پراکسید هیدروژن باقیمانده در لیکور رنگ بری معنیدار نبود (01/0p<). همچنین، با افزایش مصرف پراکسید هیدروژن و نیز زمان رنگبری، COD پساب حاصل بهطور معنیداری افزایش یافت. درجۀ روشنی کاغذهای ساختهشده با افزایش درصد پراکسید مصرفی و نیز زمان رنگ بری به طور معنیداری افزایش یافت، اما در ماتی کاغذ اثر معنیداری مشاهده نشد (01/0p<). افزایش درصد مادۀ رنگبر پراکسید هیدروژن تأثیر معنیداری بر ویژگی های مکانیکی کاغذ نشان نداد، اما افزایش زمان رنگبری به بهبود معنیدار این ویژگیها منجر شد.
نویسنده : حمیدرضا مهری ایرائی؛ علی قاسمیان؛ حسین رسالتی؛ احمدرضا سرائیان؛ ایمان اکبرپور در این پژوهش، تأثیر مقادیر متفاوت پراکسید هیدروژن و زمان های متفاوت در رنگبری مخلوط خمیرکاغذ مرکب زداییشدۀ کاغذ روزنامه و مجلۀ باطله با پراکسید هیدروژن بررسی شد. مخلوط کاغذهای بازیافتی ابتدا به روش متداول شیمیایی خمیرکاغذسازی شدند و سپس با شناورسازی مرکب زدایی شدند. در ادامه، خمیرکاغذهای مرکب زداییشده (نسبت مخلوط 70 درصد روزنامه و 30 درصد مجله) با پراکسید هیدروژن تحت شرایط فرایندی ثابت با سطوح گوناگون 5/0، 75/0، و 1 درصد پراکسید هیدروژن و زمان های متفاوت 30، 60، و 90 دقیقه رنگبری شدند. خمیرکاغذهای رنگ بریشده با پالایشگر آزمایشگاهی PFI mill تا درجۀ روانی CSF 300 پالایش شدند و سپس از آنها کاغذ دستساز استاندارد (gm-260) ساخته شد. پراکسید باقیماندۀ لیکور رنگبری، COD پساب رنگ بری، و ویژگی های کیفی کاغذ (ویژگی های نوری، فیزیکی، و مکانیکی) مطابق با استانداردهای مربوطه اندازه گیری شدند. نتایج به دستآمده نشان داد که با افزایش زمان رنگ بری، مقدار پراکسید هیدروژن باقیمانده در پساب کاهش یافت، اما با افزایش مصرف پراکسید هیدروژن، تغییرات پراکسید هیدروژن باقیمانده در لیکور رنگ بری معنیدار نبود (01/0p<). همچنین، با افزایش مصرف پراکسید هیدروژن و نیز زمان رنگبری، COD پساب حاصل بهطور معنیداری افزایش یافت. درجۀ روشنی کاغذهای ساختهشده با افزایش درصد پراکسید مصرفی و نیز زمان رنگ بری به طور معنیداری افزایش یافت، اما در ماتی کاغذ اثر معنیداری مشاهده نشد (01/0p<). افزایش درصد مادۀ رنگبر پراکسید هیدروژن تأثیر معنیداری بر ویژگی های مکانیکی کاغذ نشان نداد، اما افزایش زمان رنگبری به بهبود معنیدار این ویژگیها منجر شد.
تعداد صفحه : 14
مشخصات فایل : 1.03MB / PDF
قیمت : رایگان