بررسی تأثیر تاریخ‎ کاشت و مصرف جنیستئین بر محتوی نیتروژن و گره‎زایی سه گونه یونجة یکساله

چکیده
    به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و جنیستئین بر مقدار نیتروژن و گره‎زایی سه گونه یونجة یکساله، آزمایشی در شرایط مزرعه‌ای به صورت فاریاب در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال‌های 1384 و 1385 انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در چهار تکرار انجام شد. تاریخ‌های کاشت (اول، دهم و بیستم اسفند) در کرت‌های اصلی و گونه‌های یونجة یکساله (Medicago polymorpha cv. Santiago, M. rigidula cv. Rigidula, M. radiata cv Radiata) در کرت‌های فرعی و غلظت‌های مختلف جنیستئین (0 و 20 میکرومول بر لیتر) در کرت‌های فرعی فرعی قرار گرفتند. محتوی نیتروژن گیاه، گره‌زایی و سایر صفات در گونه‌های مورد بررسی تفاوت معنی‌داری داشتند. گونة‌‌ M. polymorpha در تاریخ کاشت سوم (بیستم اسفند) نسبت به گونه‌های دیگر از نظر وزن خشک گره، تعداد گره، تعداد گره در هر کلون و تعداد دسته گره و قطر گره برتر بود. گونة M. rigidula نسبت به سایر گونه‌ها مقاومت بیشتری به سرما در تاریخ اول کاشت نشان داد، همچنین 20 میکرومول در لیتر جنیستئین تأثیر افزاینده‌ای بر گره‌زایی و محتوی نیتروژن در تمامی گونه‌های یونجة یکساله داشت. جنیستئین در تاریخ کشت اول در تمام گونه‌ها باعث افزایش گره‌زایی و محتوی نیتروژن گیاه شد که این امر مؤید تأثیر این ماده در بهبود گره‌زایی و افزایش محتوی نیتروژن یونجه‌های یکساله در شرایط مزرعه می‌باشد.