بررسی اثر D-4،2، ساکارز و کلرید کلسیم بر برخی صفات کمی و کیفی در گل بریده مریم رقم پیئرل (Polianthes tuberose cv. Pearl

چکیده
    گل مریم یکی از گل‌های شاخه بریده مهم از نظرتولید و صادرات است. این گل پس از برداشت با مشکلات مهمی از جمله ناتوانی غنچه‌های گل برای توسعه، باز شدن و ریزش غنچه‌ها مواجه است که موجب کاهش کیفیت و عمر انباری در گل شاخه بریده مریم می‌شود. برای حل این مشکل، تحقیقی در سال 1386 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر با هدف بررسی اثر D-4،2، ساکارز و کلرید کلسیم بر درصد باز شدن گل‌ها و ریزش غنچه‌ها در گل بریده مریم رقم پیئرل اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. گل‌های بریده مریم در معرض تیمار با فاکتورهای آزمایشی شامل D-4،2 در سطوح 0، 50، 100 و 200 پی‌پی‌ام، ساکارز در سطوح 0، 5/1، 5/3 و 5/5 درصد و کلرید کلسیم در سطوح 0، 200 و 400 پی‌پی‌ام قرار گرفتند. به تمامی واحدهای آزمایشی حدود 100 پی‌پی‌ام سولفات آلومینیوم برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم‌ها افزوده شد. در طول اجرای پژوهش صفات متعددی از جمله درصد باز شدن گل‌ها،درصد ریزش غنچه‌ها، درصد محتوای نسبی آب، میزان کلسیم موجود در دمگل غنچه‌ها و درصد ماندگاری اندازه‏گیری گردید. نتایج نشان داد که D-4،2 در تمامی سطوح موجب افزایش معنی‌داری در میزان کلسیم دمگل غنچه‌ها شده ولی درصد باز شدن گل‌ها را کاهش داد. تیمارهای ساکارز و کلرید کلسیم هر کدام به تنهایی اثر معنی‌داری در افزایش باز شدن گل‌ها داشتند ولی بیشترین درصد باز شدن گل‌ها، محتوای نسبی آب و ماندگاری در تیمار 5/3 درصد ساکارز به همراه 200 پی‌پی‌ام کلرید کلسیم مشاهده شد که این تیمار درصد باز شدن گل‌ها را نسبت به شاهد 92 درصد افزایش داد و درصد ریزش غنچه‌ها را کاهش داده و به 33/5 درصد رساند. لذا می‌توان تیمار مذکور را به عنوان محلول محافظ گل شاخه بریده مریم رقم پیئرل پس از برداشت توصیه نمود.