بازتاب مصادیق فقر فرهنگی و سلطۀ سنت در پهنۀ داستان‌های کوتاه صادق هدایت و زکریا تامر (با محوریت زن در اجتماع)

چکیده
هدایت و تامر در داستان­ های خود به جنبه ­های گوناگونی از معضلات اجتماع عصر خود توجه نشان داده‌اند و بر مسائلی همچون فضای خانوادگی غیر­منطقی و خشن مرد­سالار، ضعف مناسبات انسانی، پیامد­های تجدد و وجود فضای نا­امن اجتماعی - اقتصادی برای زنان، در قالب داستان کوتاه و در جهت انتقاد از قوانین اجتماعی تاکید نموده ­اند. خاستگاه فکری این دو، متأثر از افکار و فضای کافکایی است و در عین حال که تفاوت­ هایی در سبک ورود به داستان و چگونگی بیان دغدغه ­های اجتماعی، میان­شان وجود دارد، دارای مشابهت­ هایی نیز در زمینۀ مفاهیم و موضوعات موردنظر هستند؛ زیرا هر دو دغدغۀ اصلاح نظامی بیمار را در سر می­ پرورانند که بر رنج مردمان می­ افزاید. بر همین اساس، تفاوت در نگرش دو نویسنده نسبت به زن، مانع نمی­ شود تا نگرشی مشابه نسبت به بحرانی که زنِ جامعة روایی­شان را گرفتار نموده است، بروز ندهند. این پژوهش با استفاده از مکتب تطبیقی آمریکایی و به روش تحلیل محتوا به بررسی آثار­شان پرداخته است.