مقالات /کشاورزی و منابع طبیعی / افزایش بیان ژنهای سوکسینات دهیدروژناز و پروفوبیلینوژن دی آمیناز در پاسخ به تنش شوری درگندم ماهوتی به اشتراک گذاری در Facebook به اشتراک گذاری در Google+ به اشتراک گذاری در Twitter کتاب هدیه دهید

افزایش بیان ژنهای سوکسینات دهیدروژناز و پروفوبیلینوژن دی آمیناز در پاسخ به تنش شوری درگندم ماهوتی

چکیده
   
به منظور شناسایی مکانیسم های درگیر در تحمل به شوری ، ژنهای پاسخ دهنده به تنش شوری از گندم ماهوتی که از متحمل ترین ارقام بومی کشور به تنش شوری می باشد توسط روش نمایش افتراقی جداسازی گردید. دو ژن که تعداد نسخه های آنها در اثر شوری افزایش می یابد wsr1 و wsr2 نامیده شدند. wsr1 شباهت بسیار زیادی به آنزیمی بنام سوکسینات دهیدروژناز داشت. افزایش رونوشت این ژن در اثر شوری احتمالا" مربوط به واکنشی است که گندم ماهوتی برای رفع مسمومیت ناشی از یون سدیم در چرخه تنفسی سلول بکار می برد. ترجمه توالی wsr2 شبیه به آنزیم پروفوبیلینوژن دی آمیناز می باشد که آنزیم کلیدی در ساخت تتراپیرولهاست که پیش ماده ساخت کلروفیل ها هستند. به نظر می رسد که در تنش شوری بلند مدت، گیاه متحمل برای جایگزین کردن کلروفیل های از دست رفته اقدام به افزایش این آنزیم و سنتز بیشتر تتراپیرولها می نماید.
نویسنده : فرهاد قوامی؛ محمد علی ملبوبی؛ محمد رضا قنادها؛ تهمینه لهراسبی؛ بهمن یزدی صمدی؛ جواد مظفری؛ آنیا پلنت
تعداد صفحه : 8
مشخصات فایل : 452KB / PDF
قیمت : رایگان