اثر نانو ذرات نقره بر عملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‌های گوشتی

چکیده
    تأثیر نانو ذرات نقره به عنوان یک افزودنی در تغذیه جوجه‏ های گوشتی با استفاده از 312 قطعه جوجه نر یک روزه از سویه تجاری آربوراکرز پلاس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار بررسی شد. جیره‌های آزمایشی بر پایه ذرت سویا و با توجه به احتیاجات توصیه شده NRC (1994) برای سه دوره آغازین، رشد و پایانی تنظیم شدند. از محلول ppm 2000 نانو ذرات نقره به ترتیب به مقدار 400 و 800 میلی‏لیتر در هر تن جیره و یا هر مترمکعب آب آشامیدنی استفاده شد. دو تیمار (بدون افزودنی، حاوی فلاوومایسین (500گرم در تن) نیز به عنوان تیمارهای شاهد در نظر گرفته شدند. خوراک مصرفی و افزایش وزن جوجه‌ها به طور هفتگی اندازه‏گیری شد. وزن لاشه، چربی محوطه بطنی و اندام‌های گوارشی (کل دستگاه گوارش، کبد و روده‏ های کور) در پایان دوره آزمایشی، بعد از کشتار دو قطعه جوجه از هر واحد آزمایشی اندازه‏گیری شد. سطوح مختلف نانو ذرات نقره در جیره و آب آشامیدنی در کل دوره پرورش، تاثیر معنی‏داری بر عملکرد جوجه ها نداشت ولی جوجه ‏هائی که در جیره خود آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند میزان خوراک مصرفی و افزایش وزن بهتری را نشان دادند (05/0<P). استفاده از 800 میلی‏لیتر نانو ذرات نقره در جیره و آب آشامیدنی، وزن نسبی کل دستگاه گوارش و کبد را افزایش و چربی احشایی را به طور معنی‏داری کاهش داد (05/0<P). استفاده از آنتی بیوتیک در جیره موجب کاهش وزن نسبی کل دستگاه گوارش و افزایش درصد لاشه شد (05/0<P). بقایای نانو ذرات نقره در بافت کبد و گوشت سینه جوجه ‏های گوشتی که سطوح مختلف نانو ذرات نقره را در جیره و یا آب آشامیدنی دریافت کرده بودند، مشاهده شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که استفاده از نانوذرات نقره به عنوان افزودنی در تغذیه طیور مناسب نیست. انجام آزمایشات بیشتر در این زمینه ضروری است.