اثر محاسبه مواد مغذی معادل مولتی‌آنزیم تجاری ناتوزیم- P در جیره غذایی بر عملکرد جوجه‌های گوشتی

چکیده
    این آزمایش به منظور بررسی تأثیر استفاده از مولتی‌آنزیم تجاری ناتوزیم-P در جیره‌ جوجه‌های گوشتی و تصحیح مواد مغذی آزاد شده به وسیله آنزیم صورت گرفت. برای انجام این آزمایش 96 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار، 4 تکرار و 4 پرنده در هر تکرار مورد استفاده قرار گرفت. جوجه‌ها به مدت 42 روز با جیره‌های آزمایشی تغذیه شدند. برای انجام آزمایش 6 جیره (فاقد آنزیم به عنوان کنترل، فاقد آنزیم و درنظر گرفتن 100% مواد مغذی معادل آنزیم به عنوان کنترل منفی، حاوی آنزیم و بدون تصحیح برای مواد مغذی معادل آنزیم به عنوان کنترل مثبت، جیره‌های فرموله شده با احتساب 50، 100 و 120درصد مواد مغذی معادل آنزیم‌) تنظیم گردید. میزان خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن جوجه‌ها در سنین 21، 35 و 42 روزگی اندازه‌گیری شد. میزان پاسخ ایمنی جوجه‌ها به فیتوهماگلوتنین-P در سن 36 روزگی مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. نتایج مربوط به افزایش وزن نشان داد که بین تیمارها در هر یک از سنین ذکر شده تفاوت معنی‌دار وجود داشت (01/0‌>P). در سنین 21 و 35 روزگی، تیمار 50 درصد بیشترین افزایش وزن و تیمار کنترل منفی کمترین افزایش وزن را نشان داد، همچنین تیمار کنترل منفی در 42 روزگی نیز افزایش وزن کمتری را نشان داد. ضریب تبدیل غذایی (خوراک مصرفی به ازای هر واحد افزایش وزن) نیز بین تیمارها متفاوت بود (05/0‌>P). تیمار کنترل منفی بالاترین ضریب تبدیل را داشت و در مقایسه با تیمارهای کنترل، کنترل مثبت و 50 درصد در سنین 21 و 35 و با تیمارهای کنترل و کنترل مثبت در سن 42 روزگی تفاوت معنی‌داری را نشان داد ولی با تیمارهای 100 و 120 درصد تفاوت معنی‌داری نشان نداد. نتایج مربوط به تفکیک لاشه نشان داد که بین تیمارها از لحاظ درصد لاشه، سینه، ران و چربی حفره بطنی تفاوتی وجود نداشت ولی از لحاظ درصد وزن سنگدان تفاوت معنی‌دار مشاهده گردید (05/0‌>P). از لحاظ پاسخ ایمنی تفاوت معنی‌داری بین تیمارها مشاهده گردید به طوری که افزودن آنزیم موجب تقویت سیستم ایمنی گردید (05/0‌>P). به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که احتساب مواد مغذی معادل آنزیم به میزان 50 درصد موجب عملکرد بهتری درمقایسه با سایر تیمارها گردید به نحوی که هزینه دان در این تیمار برای یک کیلوگرم افزایش وزن نسبت به تیمارهای کنترل و کنترل مثبت به ترتیب 4/4 و 5 درصد کاهش یافت