اثر دما و مدت انبارمانی بر تغییرات بیوشیمیایی و کیفیت پس از برداشت میوة پرتقال خونی مورو (Citrus sinensis cv. Moro

چکیده
    کیفیت و میزان رنگ در گوشت پرتقال‌های خونی پس از برداشت به دما و شرایط نگهداری بستگی دارد. بدین‌منظور اثر دماهای مختلف (8، 15 و 22 درجة سانتی‌گراد) و زمان‌های مختلف انبارمانی (0، 25، 50 و 75 روز) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، مقدار فنل کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، میزان آنتوسیانین، فعالیت آنزیم فنیل‌آلانین‌آمونیالیاز (PAL) و پروتئین کل در میوه‌های رسیدة پرتقال خونی رقم مورو، براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1390، بررسی شد. نتایج نشان داد که در دمای 8 درجة سانتی‌گراد، مقدار پروتئین کل و فعالیت آنزیم PAL هم‌زمان با تجمع آنتوسیانین کل، پس از 75 روز انبارمانی افزایش یافت، اما مقدار فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کاهش یافت. به‌علاوه در درجة حرارت‌های دیگر این روند، کاهشی بوده است. بیشترین میزان ویتامین ث، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول، قبل از نگهداری میوه در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار به حداقل رسید. به‌طور‌کلی، مشخص شد که با افزایش درجة‌ حرارت و مدت انبارمانی کاهش چشمگیری در صفات ارزیابی‌شده مشاهده می‌شود.