اثر خشک کردن، سیلو کردن یا پلی اتیلن گلیکول بر ارزش غذایی پسماندهای پسته

چکیده
   هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر خشک کردن، سیلو کردن و افزودن پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) بر غیر‌فعال‌سازی تانن‌ها در پسماندهای پسته بود. ترکیب شیمیایی، کیفیت پروتئین و ترکیبات فنولیک در تیمارهای آزمایشی شامل پسماندهای پسته به صورت تازه، آفتاب خشک و سیلو شده به مدت 30 و 60 روز مورد مطالعه قرار گرفت. به علاوه، میزان قابلیت هضم ماده‌ی خشک و ماده‌ی آلی و انرژی قابل متابولیسم با PEG و بدون PEG، برآورد گردید. کیفیت پروتئین بر اساس سیستم CNCPS تعیین شد. پس از سیلو کردن مقادیر کربوهیدرات‌های محلول در آب، دیواره‌ی سلولی، دیواره‌ی سلولی بدون همی‌سلولز، بخش‌های پروتئینی B3 و C کاهش (05/0P<)، اما میزان بخش‌های پروتئینی A و B1 افزایش یافت (05/0P<). با خشک کردن پسماندهای پسته مقادیر دیواره‌ی سلولی، دیواره‌ی سلولی بدون همی‌سلولز، لیگنین، پروتئین نامحلول در شوینده‌ی خنثی، پروتئین نامحلول در شوینده‌ی اسیدی و بخش پروتئینی C افزایش، اما غلظت کربوهیدرات‌های محلول و بخش پروتئینی B2 کاهش نشان داد (05/0P<). سیلو کردن باعث کاهش میزان تانن متراکم، تانن قابل هیدرولیز، ظرفیت رسوب پروتئین ترکیبات فنولی، ضرایب قابلیت هضم و انرژی قابل متابولیسم گردید (05/0P<). اضافه کردن PEG به نمونه‌های آزمایشی، در زمان آزمایش تعیین ضرایب هضمی، باعث افزایش میزان قابلیت هضم و انرژی قابل متابولیسم شد (05/0P<)، که نشان‌دهنده اثر مثبت PEG است. بر اساس نتایج به دست آمده، پسماندهای پسته به صورت خشک یا سیلو شده قابلیت استفاده به عنوان خوراک دام را دارا می‌باشد. از سوی دیگر، افزودن پلی‌اتیلن گلیکول باعث بهبود ضرایب هضمی گردید.