مقالات /ادبیات معاصر / ساختار افق در اشعار ناظم حکمت: دغدغة مکانمندی به اشتراک گذاری در Facebook به اشتراک گذاری در Google+ به اشتراک گذاری در Twitter کتاب هدیه دهید

ساختار افق در اشعار ناظم حکمت: دغدغة مکانمندی

چکیده
    ناظم حکمت، شاعر ترک و یکی از کسانی بود که تحت تأثیر مارکسیسم قرار داشتند، او 12 سال از عمرش را در زندان و نزدیک به 20 سال را در تبعید به‌سر برد. تجربه‌ای که برداشت او را از مکان به ‌شدت تغیر داد و بر ساختار افق آثارش نیز تأثیر گذاشت. ساختار افق، چنان که کولو تبیین می‌کند، به‌ مفهوم پدیدارشناسانة «در جهان بودن» نظر دارد و در اثر ادبی به‌ دنبال تجربة زیستة نهاد یا سوژه است، نهاد به‌ عنوان موجودی که همواره در مکانی قرار دارد و از آنجاست که دنیا را احضار می‌کند. این روش با این فرض آغاز به‌کار می‌کند که هر گفته‌ای بر اساس سه عنصر شکل یافته‌است: جهان، زبان و من. دربارة ناظم حکمت و ساختار افق او، خواهیم دید چه طور گسست در دریافت زندانی از مکان در شعر او دیده می‌شود. این مقاله قصد دارد ردپای این گسست در ساختار افق را در بوطیقای زمان و مکان شعر حکمت بررسی کند. چگونه توصیف‌های او از مکان، او را از دیگر شاعران هم‌عصرش در ادبیاتی که به‌ آن تعلق داشت، متمایز می‌کند؟ چگونه او این تمایلات جهان وطنی‌اش را با دغدغة مکانمندیش آشتی می‌دهد؟ چگونه یک شاعر ماده‌گرا با معنویت افق مواجه می‌شود؟ این‌ها سؤالاتی است که این مقاله از طریق تحلیل ساختار افق شعر حکمت سعی در پاسخ دادن به‌ آن‌ها دارد.
نویسنده : علی عباسی، منیره اکپر پویان
تعداد صفحه : 19
مشخصات فایل : 366KB / PDF
قیمت : رایگان