به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از مشهد، عباس سلیمی نمین ظهر امروز در کرسی آزاد اندیشی روشنفکران ایران در مواجهه با سنت و مدرنیته با عنوان «روزگار سپری شده مردم سالخورده» كه در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار داشت: روشنفکر به کسی گفته می شود که پیشتاز جامعه و از لحاظ درک و فهم و شناخت مسائل فرهنگی نسبت به عام مردم بالاتر باشد. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز با تاکید بر این مهم که روشنفکر در جهت رشد جامعه خود تلاش می کند عنوان کرد: اگر روشنفکران به جای راه حل مشکلات جامعه خود آگاه از مسائل و مشکلات دیگر کشورها باشد این روشنفکر متعلق به آن جامعه نیست. سلیمی نمین با اشاره به استبداد دوران مشروطه و پهلوی بيان داشت: در این دو دوران استبداد در کشور ما دارای تفاوت های زیادی است هرگاه سخن از استبداد است ما به دوران قبل از مشروطه برمی گردیم که این امر غلط است. وی امیر کبیر را از روشنفکران زمان قاجار دانست و افزود: امیر کبیر با نزدیکی به دربار، اعزام دانشجویان به خارج و ایجاد دانشگاه گام های موثری برای جامعه برداشت. این تاریخ پژوه با تاکید بر این مهم که استبداد دوران پهلوی دست نشانه بیگانگان بود گفت: اگر استبداد در درون جامعه بسته شود قابل اصلاح است اما استبداد دوران پهلوی هویت داخلی نداشت و متعلق به جامعه ایران نبود. سلیمی نمین افزود: کسانی که تعلق به جامعه داشته باشند اصلاح می شوند چون فرهنگ ملی را دربرابر خود نمی بینند. وي به نقش روحانیت در تاریخ ایران به ویژه مشروطه اشاره کرد و گفت: روحانیت در کشور ما از پیشتازان نهضت های مردمی بوده اند. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز گفت: تجدد خواه کسی است که در بهبود شرایط جامعه تلاش و نوآوری کند؛ اما بسیاری از تجدد خواهان ما کپی بردار غرب بودند و بدون توجه به توانمندی های جامعه در تبلیغ فرهنگ غرب گام برمی داشتند. سليمي نمين، جلال آل احمد و شریعتی را از روشنفکران دغدغه مند دانست و بیان کرد: من این دو را روشنفکر جامعه می دانم چون با آگاهی از تعلقات و مشکلات جامعه و عدم نیاز به فرهنگ بیگانه تلاش می کردند. وي همچنين افزود: روشنفکرانی که توانمندی های جامعه را نادیده می گیرند بزرگترین عامل تحقیر جامعه هستند و هرچه ارائه می کنند ناچیز دیدن ظرفیت ملت است. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز با انتقاد از کسانی که خود را روشنفکر جامعه می دانند، در صورتی که هیچ آگاهی از وضعیت جامعه خودی ندارند گفت: این روشنفکران با آگاهی از کوچکترین مسائل کشورهای دیگر و عدم آگاهی نسبت به مسائل کشور نفی كننده اعتقادت ملت هستند. سلیمی نمین در ادامه بیان کرد: برخی از روشنفکران در مواجه با فرهنگ غرب دچار حیرت می شوند و هرگز به ریشه دستاوردهای این کشورها از دیدگاه فلسفی و یا غارت و چپاول ملت های مظلوم توجه نمی کنند. وي روشنفکران را دو دسته دانست و اذعان كرد: برخی از این افراد با دریافت هزینه از غرب مبلغ فرهنگ آنها در کشور مي شوند و برخي ديگر نیز از سر دلسوزی به دنبال بهبود شرایط ایران بودند. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز روشنفکران دلسوز را جزء قربانیان روشنفکران وابسته دانست و گفت: نسخه روشنفکران وابسته باعث روی کارآمدن رضاخان شد که این استبداد و استعمار ضربات عمیقی به ملت وارد کرد. بیعت در اسلام بهترین نوع انتخابات است سليمي نمين خاطرنشان كرد: در تاریخ اسلام ما بهترین نوع انتخابات را از طریق بیعت داشتیم و براین اساس کسی که صالح بود حاکم جامعه می شد. وی خطاب به روشنفکران گفت: این افراد بدانند انتخاب رهبر جامعه، از طریق بیعت در جامعه سنتی وجود داشت و اکنون باید آنها را به روز کنیم. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز با اشاره به بیعت زنان در اسلام گفت: امروز ما باید به خود ببالیم که اسلام برای زنان حق رای قائل شده و در انتخابات شرکت می کنند و این در حالی است که غرب ارزشی برای زن قائل نیست. کسانی که دم از آزادی می زدنند تحمل آراء شیخ فضل الله نوری را نداشتند سلیمی نمین با اشاره به نقش شهید مدرس در دوران استبداد رضاخانی گفت: این شهید به دنبال توزیع قدرت در ایران و ایجاد فضای تنفسی برای ملت بود اما بعد از حاکم شدن رضاخان مدرس در دفاع از ملت گام برداشت و با رضاخان مخالفت کرد. وي گفت: نهضت مشروطه در پیگیری مطالبات ملت ایران، علماء و روشنفکران متاثر از مشکلات جامعه با الگوهای دیگر دستاوردهای زیادی داشت اما این خیزش در مقطعی از زمان منحرف شد. سرپرست سابق موسسه فرهنگی تهران تایمز ادامه داد: بعد از ترور فیزیکی شیخ فضل الله نوری نهضت دست روشنفکران ملی وابسته به غرب افتاد و کسانی که دم از آزادی می زدند تحمل آراء شیخ فضل الله را نداشتند. سلیمی نمین با اشاره به فحاشی این روشنفکران به اعتقادات مردم و با تاکید بر این مهم که رضاخان شایسته ملت ایران نبود يادآور شد: ای کاش انگلیس ها سید ضیاء الدین را حاکم ایران می كردند تا یک فرد مشروب خور و بی سواد حاکم ایران نشود.
